BU MAÇ KAÇMAZ

Sabah Gazetesi Ankara eki spor şefi Ali Öcal'dan TSYD Kupası öncesi ilginç bir yazı.

BU MAÇ KAÇMAZ

Futbola hasret bitiyor. İçim içime sığmıyor. Şampiyonluğun en önemli adaylarından Ankaragücü ve Gençlerbirliği, yeni sezon öncesi Türk futbol tarihinin en önemli organizasyonları arasında yer alan TSYD Ankara Şubesi Futbol Turnuvası’nda kozlarını paylaşacaklar. Başkentli futbol severler büyük bir merak içinde…

Takımlarını görmek için tarihi 19 Mayıs Stadı’nın yıkılıp yerine yenisinin yapıldığı futbol mabedinde yerlerini almak için kapılarda uzun uzun kuyruklar oluşturmakta. Ankaragücü taraftarlarının sayısal ve coşkusal üstünlüğü yine en dikkati çeken görüntüler arasında. Gençlerbirliği’ne gönül verenlerin sayısında da hatırı sayılır bir artış gözlenmekte. Ankara’da henüz değer yargılarının değişmediği, çocukların, gençlerin, bayanların, yaşlıların stada rahatça girip maç izlediği, organize olayların olmadığı günlerden görüntüler içimizi rahatlatıyor.

Kapılardan içeri adımını atıp stadın içine girenler gözlerine inanamıyorlar. Müthiş bir görüntü. Ankaralı gördüklerine inanmakta zorlanıyor. Herkes birbirine, “Bana bir çimdik at. Gördüğümüz gerçek mi rüya mı?” diyor. Olağanüstü bir stat. Muhteşem bir ambians … Koltuklarından zemine, tuvaletlerinden cafelerine dört dörtlük tesis olmuş.

BUNLARA İNANMAK ZOR

Gözümüz protokol tribüne takılıyor. Hayır inanmıyorum… Biri bana bunun rüya olmadığını söylesin. Türk futbolunun bir numaralı patronu, Ankara’ya futbol adına taş üstüne taş koymayan, Başkent’te hiçbir statta rastlamadığımız Mahmut Özgener, görevini yapmış olmanın huzuru içinde koltuğunda nasılda huşu içinde oturuyor. Hayır hayır bu kadarına inanmam. Hemen arkasında A Milli Takımımızın yeni teknik direktörü Hiddink.

Sanki, “Ankara’ya bu kötülüğü kim yapmış? Neden bu güne kadar bu kentten milli takıma bir tek bile futbolcu çağırılmamış?” der gibi şaşkın gözlerle müthiş karşılaşmayı izliyor. Kafası karışıyor, “Şu sağ kanattaki hiç fena olmaz. Ya şu savunma bloğunda görev yapana ne demeli. Tam aradığım oyuncu” deyip yanındaki Oğuz’a çıkışıyor, “Hocam bunları nasıl görmüyorsunuz?” deyip kafasını iki yana sallıyor. O da ne…

Bu kentte para kazanıp ta İnönü’de Şükrü Saracaoğlu’nda Ali Sami Yen’in protokol tribünlerinde görmeye alışmış olduğumuz ne kadar çok Ankaralı sanayici, işadamı yeni statta maç izlemeye gelmiş. Demek ki şampiyonluğa oynayan takımlarınız olursa, iyi şeyler de yaptığınız zaman Ankaralı maça geliyor.

TEMPO ÇOK YÜKSEK

Stadın büyüsüne kapılıp, zaman zaman maçı unutuyoruz. Ne zaman muhteşem zemindeki mücadeleye döndüğümüzde kendimize, “Bu ne tempo, bu ne sürat. Bu ne pozisyon zenginliği” demekten kendimizi alamıyoruz. Tam bu sırada Gençlerbirliği 1-0 öne geçiyor. Ankaragücü, skora denge getirmek için yükleniyor. Alışık olmadığımız statda mitralyoz gibi gözlerimizle etrafı taramaya devam ediyoruz.

Tribünlerde inanılmaz bir dostluk var. Küfürden, kötü tezahürattan eser yok. Al işte karşınızda inanamadığınız tablolardan biri daha… 29 Ankara milletvekilinden çoğu karşılaşmayı izliyor. Yeni Valimizin ayağı uğurlu gelmiş. Aklımıza gelen tüm bürokratlarımızın ciddi bir bölümü maçta. Kendi kendimize bu kadarı yeter deyip maça dönüyoruz. Ankaragücü ataklarını sıklaştırıyor. Gençlerbirliği savunması ataklara karşı koymakta zorlanıyor. Tribünler ayakta.

Pozisyonu takip etmekte zorlanıyoruz. Ardından sanki kıyamet kopuyor sanıyoruz. Goolll, goollll çığlıkları Kale’de, Samanpazarı’nda Etlik ve Çankaya sırtlarında yankılanıyor. Skor 1-1. Her iki takımda kupayı müzesine götürmek için canına dişine takıyor. İnanılmaz bir mücadele var. Her iki takımın da şampiyonluk beklemekle ne kadar haklı olduklarını görüyoruz. Maçın normal süresi eşitlikle tamamlanıyor. Uzatma bölümü ile karşılaşma devam ediyor. Bu yarım saatlik bölümde de eşitlik bozulmuyor. Penaltı atışlarına geçiliyor.

Bütün stat nefesini tutmuş. Golle sonuçlanan her vuruş sonunda müthiş sevinç yaşanıyor. Son iki penaltıya geldiğinde statta çıt çıkmıyor. İşte tam bu sırada neler olduğunu hatırlamıyorum. Kupayı kim aldı. İnanın bilmiyorum. Uyanmışım…

Böyle bir rüyadan 35 yıldır bizi mahrum bırakanlar inşallah 44. TSYD Futbol Turnuvası’nda yerlerini alıp, bu kentin futboldan neler istediklerini görürler.

Ankara’ya hak ettiği coşkuyu yaşatmayan bu alanda görev alan herkesi maça davet ediyorum. Bu tarihi randevu, Başkent’in futbol adına kendisi ile hesaplaşmasına vesile olur…