19 MAYIS'I GERİ İSTİYORUZ

Ankaragücü taraftar topluluklarından Ünigüç sitesinde yayınladığı bildiride 19 Mayıs Stadı'nı geri istediklerini bildirdi.

Açıklama aynen şöyle:

Sabahları “gidiş – geliş 2 saat sürecek yolculuk” için erken kalkmazdık, zaten şehrin göbeğindeydi evimiz. Metro, otobüs, dolmuş her türlü araçla varabiliyorduk, hangimiz Kızılay’dan salına salına stada yürümemişti ki evimize?

Belki o stad bizi hiç kabullenemedi; koltuk rengi, polislerin tavrı, çevre esnaf…vs ama bizim evimizdi orası. Gençlik Parkı’nın en kullanılmaz, en puslu, en terkedilmiş hali bizim “çukur“umuzdu. Çoğumuz taraftarlığın sadece tribünde bağırmak olmadığını, maçlardan önceki o sohbetlerin taraftarlıktan belki de daha değerli olduğunu orada öğrendik.

Dedik ya, evimizdi orası. Bilet gişeleri, staddaki o uzun ama beklemesi de bir o kadar keyifli kuyruklar… Çekirdekçisi – köftecisi – ciğercisi bile hep aynı yüzlerdi. Erken giderdik ama dağ, taş, tarla içinde yol bulmak için değil, keyfini çıkarmak için. Hem tüm taraftarı balık istifi şeklinde otobüslere doldurup, bazılarının egolarının tatmin olmasına yardımcı olmuyorduk.

Herkes kimin hangi tribünde olduğunu bilirdi, kimin nerde nasıl bağıracağını da. Hani ayağımız alışmıştı derler ya, bizimkisi de o hesaptı. Kötü günümüz çoktu, çok sıkıntılar da çektik ama mutluyduk orada. Keyfini çıkarıyorduk. Bağırınca sesini sadece yan tarladaki patateslerin duyduğunu düşünmüyorduk, biz tepki gösterirken takımın sesimizi fon müziği olarak hissetmediğini anlıyorduk, verdiğimiz bilet parasının karşılığını futbol olarak alamasak da niye o stadda olduğumuzu sorgulamıyorduk. Çünkü orası evimizdi.

Ve şimdi diyoruz ki, biz evimizi geri istiyoruz. İsterseniz inadınızı devam ettirin ama bilin ki bugün sırf takımı yalnız bırakmamak için bu kadar eziyeti çeken taraftar, yarın umulmadık bir anda sizi yarı yolda bırakır. Ve gün gelir takımını yalnız bırakan taraftar, kendi sevgilisini söküp geri alır.