99 depreminin hemen sonrası idi. Federasyondan deprem bölgesindeki takımlara özel izin çıkmıştı. Sakaryaspor, Gölcükspor bu haklarını kullanmış ancak Kocaelispor; “Halkın elinde bir tek futbol kaldı” diyerek maçlarına devam etmişti. O gün çok saygı duymuştum hiç alakam olmayan bu yeşil siyahlı takıma. 2 hafta sonra simsiyah formaları ile çıktıkları Gençlerbirliği maçını da 4-0 kazanmışlardı. Gençlerbirliği’nin yenilmesine sevinmeme sebep olmuşlardı...
2 yıl sonra askerden dönüp Alkaralar ile organizasyonlara başlayınca belki o günlerde bende oluşan sempatisinden dolayı Kocaelispor’a ayrı bir yakınlığım oldu. 2002-2003 sezonun fikstürleri çekildiği gün korfez.org internet sitesinden tanıştığım Murat Odabaşı ile telefonla konuşuyorduk. Öyle kuru kuruya gelmek olmaz. Bir halı saha maçı yapalım fikri çıktı ortaya. Çok keyifli bir gün oldu. Sezona deplasmanda geçen sezonun Kupa Şampiyonunu yenerek başlamak da ayrı bir tat kattı olaya. Kaleci Gökhan’ın son dakikalarda maçı yavaşlatmak için gördüğü sarı karta nasıl kızdığım, İsmetpaşa stadında tribünler ile saha arasındaki hendek gibi bölüme Aydın abinin düşüşü hala gözümün önünde. Üzerinden 12 sene geçti ama sanki daha dün gibi.
Kocaelispor ile muhabbetimiz ikinci yarıdaki maç öncesi halı saha maçı ile de daha sonra Es-Es li dostların da katılımı ile çok keyifli bir hal aldı. O sezon Kocaelispor Avrupa mücadelesi veriyor, Gençlerbirliği şampiyonluk, ESES de 1.lige çıkmaya çalışıyordu.
Ardından Kocaelispor’da bir şeyler kötü gitmeye başladı. Yönetimler geldi, yönetimler gitti. Sahtekârlar başkan olmayı bile denedi. Hatta Hodri Meydan grubu ile birlikte korfez.org sitesinden arkadaşlar yönetim oluşturdular. Kulübü Belediye Başkanına teslim etmek istediler ama yine de olmadı.
Sahipsiz kaldı Kocaelispor. Yıllardır uzaktan gün ve gün eriyişini takip ettim. Ufacık bir galibiyet ile tekrar umutlanan arkadaşlarımı seyrettim.
Ve maalesef Kocaelispor’da düşüşün de sonu geldi.
Bu hafta İsmetpaşa Stadı profesyonel liglerde Kocaelispor’a son kez ev sahipliği yapacak. Gidebilir miyim, ben de yeşil siyah formayı giyip vedalaşabilir miyim bilmiyorum.
Gidemesem bile yüreğim orada olacak.
Şehrinin takımını hangi ligde olursa olsun destekleyen, kurtarmak için mücadele eden, onlarla ağlayan Kocaelili dostlarla olacak yüreğim.
Sakaryaspor ile yaptıkları Köy geyiklerini bile özleyecem.
Kocaelispor ile olmasa da belki Korfez FK ile birgün karşılıklı tezahürat ederiz.
Olmaz mı?
