Bir yanda kara bulutların gezdiği, diğer tarafta güneşin tüm cömertliğiyle yüzünü gösterdiği başkentte, iyi futbol için her şey vardı. Ancak hafta içinde Beşiktaş’ın Liverpool’u elediği maçta, futbolcuların oynama iştahını kabartan tribün desteği yoktu elbette…
Ligin keyifli futbol oynayan ekiplerinden Sivasspor karşısında Gençlerbirliği’nin en büyük eksiğinin iyi bir 10 numara olduğunu gördük. Genç Berat top almak için orta sahanın yolunu tutarken, esas görevi olan gol noktasından uzaklaştı. Kanatların verimli çalıştığı maçta, Petrovic de hücuma başarıyla destek verdi; olumlu pasları ve şut tercihleri doğruydu. Kırmızı-karalar, geriye yaslandığında ise zaman zaman zor anlar yaşadı. Maçın önemli bir bölümünde, Mesut Bakkal’ın oyun tercihini futbolcular başarıyla uyguladı. Gençlerbirliği, kendi sahasından hızlı ve uzun toplarla çıkamadığında, rakip sahada oyun kurmakta güçlük çekti. Berat’ı çıkarıp El-Kabir’i forvete gönderme tercihinin genel olarak başarılı olmadığını düşünüyorum. Faslı futbolcu da uzak şutlarla gol aradı, duran top kullandı ve forveti kimsesiz bıraktı. Petrovic’i çıkarıp Gosso’yu oyuna almakla orta alanda daha savaşçı bir yapı kurmak isteyen Mesut Bakkal, bence Gosso’dan da hücumda gerekli verimi alamadı. Ahmet Çalık’ın dönmesi savunmayı toparlarken, kart görmeye abone futbolcular maçı kazasız atlattı.
Son bölümde Guido Koçer’in kafa vuruşunda ve yaptığı ortalarda gole yaklaşan Gençlerbirliği, 3 puanı adeta elinin tersiyle itti. Bu maçtan çıkacak galibiyet, ligin seyrini değiştirebilirdi.
İrfan Buz ile Mesut Bakkal farklı oyun anlayışlarına sahip iki teknik adam. Buz, kişiliği ve genç futbolculara verdiği şans ile Gençlerbirliği kültürüne yüzde 100 uyum sağlamıştı. Mesut Bakkal ise tecrübesi, oyun anlayışı ve çok iyi bildiği başkent ekibiyle istediği havayı yakalamaya çalışıyor. Coşkulu ve savunmadan çok hücumu düşünen bir takım dizilişi kurması Bakkal’dan en büyük beklenti. Gençlerbirliği, zor olacağını düşündüğümüz ligdeki zorlu virajda moralle ve puanlar ilerliyor.
